Down sendromu, genetik bir durum ve 21. kromozomun bir hastalığının fazlalığına (trizomi 21) yol açar. normal bir bireyin her kromozomu çift halinde bulunur, ancak Down sendromlu bireylerde 21. kromozomdan üç adet vardır. Bu fazladan kromozom, gelişimsel ve fiziksel etkiler. Down sendromunda gelişme dillenirse genellikle yavaş olur ve çeşitli zorluklar yaşanır. Düşük kas tonusu, ağız ve dil kaslarını kontrol etmeyi zorlaştırarak konuşmayı netleştirir. Ayrıca zihinsel engel ve teorik gecikmeler, dil öğrenme sürecini yavaşlatır ve kelime dağarcığını sınırlayabilir. İşitme sorunları da dil gelişimini etkiler, çünkü seslerin doğru duymaması konuşma yeteneklerini engeller. Sosyal iklimdeki zorluklar da dillendirme zorluklarıdır.
Down sendromlu bireyler, dil ve konuşma ile ilgili çeşitli zorluklar yaşayabilirler.
Örneğin:
1.Alıcı Dil: Bu parçalar, basit talimatların anlaşılmasında zorlanabilir. Örneğin, “Oyuncakları kutuya koy, sonra elini yıka” gibi iki açıklamaları takip etmekte zorluklarla karşılaşanlar.
2. İfade Edici Dil: Kendilerini ifade ederken kelime dağarcığı sınırlanabilir. Bir çocuk, “Bana kitap ver” yerine sadece “kitap” diyebilir, kelimeler doğru sıralamakta zorlanabilir.
3. Konuşma Sesi Bozukluğu: Artikülasyon sorunları mevcuttur. Sesleri doğru çıkaramayabilirler, yazı “k” sesli “t” gibi telaffuz edebilirler.
Down sendromlu bireyler için dil ve konuşma terapisi ve erken müdahale büyük önem taşıyor. Dil konuşma terapistleri, seslerin doğru üretmeleri, kelime dağarcıklarını geliştirmeleri ve cümle kurma yeteneklerini arttırmak için çeşitli teknikler kullanır. Ayrıca, işitme kaybı varsa, işitme cihazları veya diğer uygun tedavi yöntemleri önerilebilir. Erken destek ve uygun eğitimle, Down sendromunu dillendirerek önemli ölçüde geliştirebilir.
