İşitme kaybı, bir kişinin normal ses duyma yeteneğinde azalma ya da kayıp yaşaması durumudur. Bu durum, dayanıklılık veya işlevsellik bozukluklarından kaynaklanabilir. İşitme kaybı, normalleşmenin ardından da gelişebilir ve farklı şiddetlerde olabilir.
İşitme kaybının çeşitleri şunlardır:
İletimsel İşitme Kaybı: Sesin oynatılmasında bir problem oluştuğunda ortaya çıkar gelir. Orta kulak yolu veya orta kulakta bir sorun (örneğin, kulak kiri, orta kulak yolları veya kulak zarının yırtılması) nedeniyle oluşur. İletimsel işitme kaybı genellikle tedavi edilebilir.
Sinirsel (Sensörinöral) İşitme Kaybı: İç kulakta (koklea) veya işitme sinirlerinde bir hasar olduğunda ortaya çıkar. Bu tür işitme kaybı kalıcı olabilir ve genellikle yaşa bağlı kayıp, gürültüye maruz kalma veya ortaya çıkan genetik faktörler nedeniyle gelişir. Bu tür işitme cihazlarıyla yönetilebilir, ancak tamamen tedavi edilemez.
Mikst İşitme Kaybı: Hem iletimsel hem de sinirsel işitme kaybının bir arada görülen durumları. Örneğin hem dış kulakta bir engel hem de iç kulakta bir hasar olabilir.
İşitme kaybı olan bireylerin dil ve konuşma gelişimi, kaybın türü, derecesi ve başlama yaşına göre değişir. İşitme kaybı dil ve konuşma gelişimini olumsuz etkileyebilir. Dil gelişiminde gecikme, sınırlı kelime dağarcığı ve dilbilgisi sorunları görülebilir. Konuşma gelişiminde ise konuşma seslerini üretme, ritim ve tonlama sorunları yaşanabilir. Erken tanı, işitme cihazı kullanımı, dil ve konuşma terapisi, eğitim ve aile desteği ile bu etkiler azaltılabilir. Her bireyin durumu farklı olduğu için bireysel ihtiyaçlar değerlendirilerek uygun müdahale yapılması önemlidir.
